આ બહેન છે તો દિવ્યાંગ પરંતુ તેનું હુનર જોઈ ભલભલા લોકો તેમની આવડતના વખાણ કરતા થાકશે નહીં, આ પ્રથમ યુવતી છે જેણે અપંગ હોવા છતાં આટલો મોટો પરાક્રમ રચ્યો

એકવાર આપણે નિષ્ફળ જઈએ છીએ, પછી આપણને આપણી ક્ષમતા પર શંકા થવા લાગે છે, પરંતુ અરુણિમા સિન્હા તે બધા લોકો માટે એક ઉત્તમ ઉદાહરણ છે જેઓ એકવાર પડ્યા પછી ફરીથી ઉભા થવાની કોશિશ કરતા નથી. અરુણિમા સિન્હા એ પ્રથમ વિકલાંગ મહિલા છે જેણે માત્ર માઉન્ટ એવરેસ્ટ સર કર્યું નથી, પરંતુ વિશ્વના તમામ સૌથી ઊંચા પર્વત શિખરો સર કરવા સંકલ્પબદ્ધ છે.

જ્યારે 100 ટકા ફિટ લોકો પણ માઉન્ટ એવરેસ્ટ પર ચઢીને કંટાળી જાય છે, ત્યારે અરુણિમા, જેણે પોતાના એક કૃત્રિમ પગથી એવરેસ્ટ પર ચઢીને ઈતિહાસ રચ્યો છે, તે લોકો માટે એક મોટી પ્રેરણા છે. એક અકસ્માતમાં એક પગ ગુમાવનાર એવરેસ્ટ પર ચડતી અરુણિમાની વાર્તામાંથી ઘણું શીખવા જેવું છે.

1988માં ઉત્તર પ્રદેશના આંબેડકર નગરમાં જન્મેલી અરુણિમા સિન્હાને શરૂઆતથી જ રમતગમતમાં ખૂબ જ રસ હતો. તેણીને રમતગમતમાં રસ હતો કે તે વોલીબોલમાં રાષ્ટ્રીય સ્તરની ખેલાડી બની. સ્પોર્ટ્સ સિવાય અરુણિમા ઈન્ડિયન સિક્યુરિટી ફોર્સ સર્વિસમાં પણ નોકરી કરવા ઈચ્છતી હતી.

વર્ષ 2011માં આ સપનું પૂરું કરવા તેણે દિલ્હી જવા માટે પદ્માવતી એક્સપ્રેસ ટ્રેન પકડી. તે દિલ્હી CISFની પ્રવેશ પરીક્ષા આપવા માટે દિલ્હી જઈ રહી હતી. કોઈપણ સામાન્ય મુસાફરની જેમ તે તેના કોચમાં આરામથી બેઠી હતી ત્યારે અચાનક કેટલાક ચોર આવ્યા અને તેની પાસેથી તેની બેગ અને સોનાની ચેઈન છીનવી લેવાનો પ્રયાસ કર્યો.

જ્યારે અરુણિમાએ તેનો વિરોધ કર્યો તો ચોરોએ તેને બળજબરીથી ટ્રેનની બહાર ફેંકી દીધી. જ્યારે તે ટ્રેનમાંથી નીચે પડી ત્યારે બીજી બાજુથી પણ એક ટ્રેન આવી રહી હતી. જે ટ્રેન નીચે પડી હતી એ જ ટ્રેનથી અરુણિમાનો પગ ખરાબ રીતે કચડાઈ ગયો હતો. ખરાબ રીતે ઘાયલ અરુણિમા આખી રાત પાટા પર પડી રહી. સવારે લોકોએ તેને જોયો અને તેને સારવાર માટે હોસ્પિટલમાં દાખલ કરાવ્યો.

તેના પગની હાલત એટલી ખરાબ થઈ ગઈ હતી કે ડૉક્ટર પાસે તેનો પગ કાપવા સિવાય બીજો કોઈ વિકલ્પ નહોતો. તેમને લગભગ ચાર મહિના સુધી AIIMS હોસ્પિટલમાં રહેવું પડ્યું અને તેમના કપાયેલા પગને બદલે ડૉક્ટરોએ તેમને પ્રોસ્થેટિક પગ આપ્યો.

કૃત્રિમ પગ વડે ચઢવાનું નક્કી કર્યું
આ સ્થિતિમાં, જ્યારે લોકો તેમને લાચાર અને ગરીબ માનતા હતા, ત્યારે પણ તેમણે તેમના વિશ્વાસને ડગમગવા ન દીધો. તે જ સમયે, ભારતીય ક્રિકેટ ખેલાડી યુવરાજ સિંહની કેન્સરને હરાવવાની વાર્તાએ તેને હાર ન માનવા અને પોતાનું નામ લહેરાવવાનું નક્કી કર્યું. ચાલવામાં અસમર્થ, અરુણિમાએ માઉન્ટ એવરેસ્ટ સર કરવાનું પોતાનું લક્ષ્ય બનાવ્યું.

પોતાના ધ્યેયની સીડી પર ચઢવા માટે તેણે સૌપ્રથમ માઉન્ટ એવરેસ્ટ પર ચડતા બચેન્દ્રી પાલનો સંપર્ક કર્યો. તેમનો ઉત્સાહ જોઈને બચેન્દ્રી પણ આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયા. તેને ઉત્તરકાશીમાં ટાટા સ્ટીલ એડવેન્ચર ફાઉન્ડેશનમાં પ્રારંભિક તાલીમ માટે મોકલવામાં આવ્યો હતો. અહીં કોર્સ પૂરો કર્યા બાદ તેમણે ઉત્તરકાશીમાં જ ‘નેહરુ માઉન્ટેનિયરિંગ ઈન્સ્ટિટ્યૂટ’માં એડમિશન લીધું.

તેના અભ્યાસક્રમ પછી, અરુણિમાએ માઉન્ટ એવરેસ્ટ પર ચડતા પહેલા લગભગ બે વર્ષ સુધી પ્રેક્ટિસ કરી. આ દરમિયાન તેણે ‘આઈસલેન્ડ પીક’ અને ‘માઉન્ટ કાંગરી’ પર ચઢવાનું શરૂ કર્યું. અંતે, અરુણિમા સિન્હાએ એવરેસ્ટ પર ચઢવાની તેની સફર શરૂ કરી. તેના માટે એવરેસ્ટ પર ચઢવાની આ સફર રણમાં પાણી મેળવવા જેવી હતી.

આ રીતે સ્વપ્ન સાકાર થયું!
એવરેસ્ટ અને અરુણિમાના વાંકાચૂકા રસ્તામાં એક જગ્યાએથી બીજી જગ્યાએ જવા માટે દોરડાની સીડી પણ નહોતી. આવી સ્થિતિમાં, તેણે રસ્તામાં આ અવરોધોને પાર કરવા માટે કૂદકો મારવો પડ્યો. બાય ધ વે, પહાડમાં એક સારી વ્યક્તિ પણ કૂદવામાં તેની દાદીને ચૂકી જાય છે, તો કલ્પના કરો કે અરુણિમા માટે તેના કૃત્રિમ પગથી કૂદવાનું કેટલું મુશ્કેલ બન્યું હશે.

પરંતુ, પડકારો અને મુશ્કેલીઓનો સામનો કરવો એ અરુણિમાનું કૌશલ્ય હતું. માઉન્ટ એવરેસ્ટ પર ચડતી વખતે, અરુણિમાને તેના બાકીના સાથી ખેલાડીઓની ગતિ સાથે મેળ ખાવી મુશ્કેલ લાગી. તે ઘણીવાર રસ્તામાં પાછળ રહી જતી. એકવાર તેના ગાઇડે પણ પાછા જવાની સલાહ આપી. આ હોવા છતાં, અરુણિમાએ પોતાનો ઉત્સાહ ઓછો ન થવા દીધો અને પોતાનો પ્રવાસ ચાલુ રાખ્યો.

છેવટે, વર્ષ 2013 માં, 52 દિવસની મુસાફરી કરીને, તે માઉન્ટ એવરેસ્ટના શિખર પર પહોંચી. આ સાથે તે જીતનાર પ્રથમ વિકલાંગ મહિલા બની હતી. તે નાના શિખર પર પહોંચીને, તેણીએ તેનું સ્વપ્ન જીવ્યું અને તે બધા લોકો માટે પ્રેરણા બની જેઓ જીવનની નાની મુશ્કેલીઓથી કંટાળી ગયા. તેમની સિદ્ધિ માટે તેમને પદ્મશ્રી પુરસ્કારથી પણ નવાજવામાં આવ્યા હતા અને ઉત્તર પ્રદેશ સરકારે તેમને ઈનામ તરીકે 25 લાખ રૂપિયાના બે ચેક પણ આપ્યા હતા. અરુણિમા માટે ‘આત્માઓથી ઉડાન છે’ એમ કહેવું ખોટું નહીં હોય.